Ik ben een shopjunk, serieus, shopping is my drug .
Het is dan ook behoorlijk vervelend als je een budget wordt opgelegd,wat mij dus overkomen is.
Volgens mijn ouders kocht ik teveel en mocht ik dus een tijdje geen geld meer uitgeven.Na een tijdje (anderhalve dag) wordt ik daar dus behoorlijk chagrijnig van, kun je je wel voorstellen.Toen ik , na veel zagen, weer wat mocht shoppen , hebben Anne (
http://mybeautycareforyou.blogspot.com/) en ik besloten om een dagje naar Antwerpen te gaan. en wauw, dat luchtte op :p. we hebben dan ook vanalles meegemaakt en aangezien jullie dit na mijn saaie intro nog steeds aan het lezen zijn, ga ik ervan uit dat die creepy/rare/geweldige gebeurtenissen jullie ook wel interesseren .Dus hier komen ze:
We besloten de trein te nemen van 08:54. Ik was echter al iets vroeger in de stad en ging dus maar wat rondhangen.Ik ging op een bankje rustig wat zitten met mijn Ipod in mijn oren en een nutteloos spel ("doodle jump", serieus supernutteloos) op mijn gsm, toen er ineens een man naast mij kwam zitten.
Ik zei vriendelijk hallo , hoewel ik hem er raar uit vond zien, maar daar schonk ik toen nog niet echt aandacht aan.Hij vroeg of ik het erg vond of hij langs me kwam zitten . Uiteraard zei ik "neen hoor, doe maar" maar dacht bij mezelf "ieuwieuwieuw, ga weg, creep!!".
Tot overmaat van ramp had die vent blijkbaar de behoefte om tegen me te praten.Niet dat ik asociaal ben ,als je me ooit tegenkomt mag je gewoon hallo komen zeggen en met me praten , tenzij je die vent bent.
Wel, hij begon dus tegen me te praten over het feit dat de geldautomaat zijn kaart had ingeslikt. Oké, kon ik nog wel mee leven, maar ik had écht niet hoeven weten dat hij 52 jaar is, een 21 jarige dochter heeft die al werkt sinds haar 16e, al rookt sinds zijn twaalfde, 30 kilo is afgevallen (woog eerst 108 en nu 78 kg)en dat hij gestopt is met drinken sinds zijn moeder overleed 6 jaar geleden. op zo'n moment denk je echt "toooooo much information , dude!).
Als het nu gewoon een vriendelijk oudje was geweest die behoefte had aan een babbeltje had ik daar helemaal geen problemen mee gehad,maar deze man was gewoon eng en zat me de hele tijd te bekijken.
Vanzelfsprekend wou ik daar zo snel mogelijk weg, dus ik stuurde Anne : "alsjeblieft,alsjeblieft bel mij! er zit een superenge man naast mij en ik heb een excuus nodig om weg te gaan, dus please, PLEASE, bel mij.". Anne, schat die ze is, deed dat meteen en ze heet me serieus gered. Ik zei dat ik een vriendin moest gaan binnenlaten die zichzelf had buitengesloten (note to self: dat werkte zeer goed, onthouden), en weg was ik. Rechtstreeks naar Anne,mijn heldin van de dag :).
Eenmaal op de trein besloot Anne haar nagels te lakken , maar omdat de geur toch nét iets te sterk was(we wilden de dood van onze medepassagiers niet op ons geweten hebben, stopte ze al na twee nagels.Ook praatten we over welke winkels we gingen bezoeken , en hoe jammer we het wel niet vonden dat de Forever21 pas op 3 september openging (het was toen 29 augustus)
In Antwerpen aangekomen, deden we de winkels die iedereen wel doet als 'ie in Antwerpen is, Zara, H&M,Urban Outfitters... en toen ,in de Urban Outfitters, BAM! zag ik een geel zakje in mijn ooghoek.
Was dat.....neen, dat kan niet die gaat pas.... OMG!!!! Dat was niet zomaar een geel plastic zakje, dat was een geel plastic zakje van Forever 21!
We zijn toen letterlijk de winkel uit gerend , LIEPEN over de Meir naar de Forever 21 en ik slaakte een kreetje van opwinding! Dit......is......geweldig !! Eenmaal binnen viel het me op hoe énorm de winkel is. Dit was hoe ik me de hemel voorstel, serieus. Drie verdiepingen gevuld met kleding, sieraden, schoenen, tassen... En allemaal heel erg goedkoop, de prijzen liggen zo'n beetje tussen Primark en H&M in en de kleding is geweldig. Ik heb er dan ook vanalles gekocht (shoplog volgt later).De (superknappe, maar waarschijnlijk homo) verkoper zei dat we geluk hadden, de winkel was nog niet officieel open, maar net die dag waren ze aan het proefdaaien. Mijn dag kon niet meer stuk.
Anne heeft haar eerste M.A.C product gekocht,
een pro-longwear lipstick .Omdat ze daar hoogstwaarschijnlijk een review over gaat doen, is het echt de moeite waard om haar blog in de gaten te houden.
Aangezien we redelijk vroeg alle winkels hadden gezien, besloten we om een redelijk vroege trein terug te nemen , doodmoe ploften we neer in de trein, terug op weg naar de alledaagse charmante saaiheid van Tongeren...
ps: laat me weten of jullie dit soort "langere" berichtjes ook leuk vinden aub :) ik vind het in ieder geval héél tof om te schrijven;p.
